--------------------------------- ======================================

हावळा भाजाय:

गर्दीतला आवाज:

हावळा भाजाय:

विनायक कदम. 9665656723

पूर्वी शेता..भातातली मानसं निसर्गाशी समरस झाल्याली आसायची. निसर्ग बी आगदी मानसानी ठरवूनच केल्यागत पाऊस, थंडी व ऊन पाडायचा. निसर्गाचा समतोल हुता. कुटल्या हंगामात काय पीक घ्याच ही ठरल्याल आसायच. घव्ह , हारबरं, कडधान्य, तीळ, शेंगदान, सूर्यफूलासारखी पीक त्याल काढायसाठी मानसं घेत हुती. काय कूट मागायलाच लागत न्हवत, गावातच सगळंच काय मिळायचं खेडी स्वयंपूर्ण हुती. धन धान्यांन भरल्याली घरं, गया गुरांनी भरल्याल गोठं आनी घरात सारी एकत्र आसल्यान घराच गोकुळ झाल्याल आसायचं. मानसं खाऊन पिऊन हात्तीगत आनी पै ,पावन, नातेसंबंध जपत निरोगी हुती. शंभर सव्वाशे वर्षे चेष्टवारी जगायची. खान बी त्यांचं दमदार हुतं. आता आमी वडापाव, पिझ्झाबर्गर वालं गडी. दात तर कूट सरळी राहिल्यात आमची.

पारटी हा प्रकार तसा आता ग्रामीण भागात बी चांगला मुरलाय. पार्टी म्हनलं की झनझनीत मटन आनी बाटल्या फुटल्याशिवाय मजा हाय वी. पूर्वीची मानसं हुरडा पार्टी, हावळा पार्टी, मक्याची कनस, रताळी भाजायची आसल्या पार्ट्या रानात व्हायच्या. येगयेगळ्या हंगामात ही सारं व्हायचं. रानात बांधावर बसून खरपूस भाजल्याली मक्याची कणस खायाची मजा कूट पैस दिल तरीबी मिळनार न्हाय ओ. आख्या शिवारातली मानस असल्या पार्ट्यासनी हाजरी लावायची. परतेकाच्या बांधाव ही व्हायचं. आसल्या पार्ट्या करत मानसं एकत्र याची, तुज्या शेतात काय, माज्यात काय, किती उत्पन्न, दर कसा, फूड कुटल पीक, सन ,वार, जत्रा, पाऊसपानीच काय एकमेकांची सुयरीक सुद्धा असल्या पार्ट्या करून गप्पा मारत ठरवायची.

या पार्ट्या मजी ग्रामीन भागाचा एक उत्सवच हुता. मानसं एकत्र येत व्यक्त व्हायची, शरीराला प्रत्येक हवामानानुसार काय पायजी ती घटक मिळायचं. दात मजबूत व्हायचं. ते सगळं वैभवशाली आनी संपन्न हुतं. दोन दिसापूर्वी मलाबी हारभाऱ्याचा हावळा खायाची तलप झाली. पन पावसानं यंदा पिकांची होरपळ झाली.

रानातन मूठभर ढाळ उपडून आनलं. आनी भाजायला उसाच्या पाल्याची मुट आनली. दीस मावळतीला ढाळ्यासनी अग्नी दिला. ढाळ जाळावं धरलं. ताड ताड आवाज होत हारभर भाजाय लागलं. आग लागून घाट खाली जाळात पडाय लागलं. खरपूस वास सुटला , तोंडातन पानी गळायच बाकी हुतं.. आसली तलप झालती ओ. करपाय नगू म्हनून सारं पसरलं. येवस्थित आगदी पायजी तसा हावळा भाजला हुता.

काय वल्ल हारभर भाजून फुटलंवत तर काय फुटाण्यागत झालवत. घावल्यागत पालत पडलू हारभऱ्याव. मनसोक्त खाल्लं. राख लागून हात काळ मिट झालवत. पन भारी वाटत हुतं. आमच्याकडं द्राक्षपट्टा वाढला आनी ही पीक रानातन गायब झाल्यात. मानसासनी आता स्वतासाठी येळ न्हाय मग हुरडा पार्ट्या कुटल्या करत्यात. पन गावांच आस्सल गावपन आनभवायला, हावळा, मक्याची कनस, हुरडा, ऊस, चिचा आसलं रानात बसून खायाची मजा यिगळीच हाय.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *