गर्दीतला आवाज विषयी

तर….
गावाकडची माती,नाती – गोती.
अस्सल माणसं, माणसांची नीती.
प्रथा – परंपरा, चाली -रिती.
गावचे उरूस – जत्रा, भरल्या यात्रा.
ऋतू -खेळ, सणवारांचा मेळ.
ग्रामीण लोककला…’औलादिं’च्या नानाकळा.
त्यांचं बोलणं – चालणं – वागणं.
ताठ-रुबाबात…तर क्षणात कधी ‘रांगण…!
इतिहास, भूगोल, अजब रसायन’ शास्त्र..
मन-मेंदू असो नसो; गजब मानसशास्त्र.
…..अशा अनेक गोष्टी, घटना,व्यक्तींची दखल ह्या स्पर्धेच्या युगात फारसं कोणी घेताना दिसत नाही.
गावाकडील असंख्य कर्तबगार हरहुन्नरी माणसं ‘अशीच’ मातीत मिसळून गेली. त्यांच कर्तृत्व अभाळाएव्हढं मोठं होतं, आहे. आणि ते सर्वदूर पसरलेलं सुद्धा आहे. पण शब्दांत त्यांना कुणी पेरलं नव्हतं; नव्यानं उगवण्यासाठी..!

21व्या शतकाच्या कारखानदारीत यंत्र झालेल्या माणसांच्या तोबा गर्दीत…

गावरंग’ची नेमकी परिभाषा…

💝’गर्दीतला आवाज’💝
शोधतो आहे. आपल्यासारख्या ‘भविष्याची चिंता वाहणाऱ्या वर्तमानात; थोडा गौरवशाली इतिहास-काळवंडून गेलेला भूतकाळ’ मांडतो आहे. स्वतः माणूस म्हणून जगतो आहे; जिवंत होतो आहे…
“गर्दीतला आवाज” बनून ।।

जरासं ईस्कटून

आतापातूर निस्वार्थ भावनेनं
ग्रामीण भागातील तळागाळातील दबलेल्या – पिचलेल्या ऐंशीहून अधिक व्यक्तींविषयी लेखन.
‘व्यक्तिविशेष’लिखाणाला विविध दैनिकं,साप्ताहिक, मासिक, दिवाळी अंक, नामवंत ब्लॉग्स, सोशल मिडिया यातून प्रसिद्धी.

नुसतं लेखन नाही…!
त्या संबंधित उपेक्षित व्यक्तींना भरघोस मदत मिळवून दिलीच पण; समाजासमोर आणून मानसन्मान मिळवून दिला. त्यांना नव्याने उभारी दिली.

……आणि,
विविध पर्यटन स्थळं, दुर्लक्षित ऐतिहासिक ठिकाणं यांच्यावर लिखाण करून जगासमोर आणली. त्यांचा गौरवशाली इतिहास जतन करण्यासाठी जाणीवपूर्वक प्रयत्न केला.

….शिवाय, शेतकरी, शेतमजूर, स्त्रिया,भटके विमुक्त-पारधी, पशु-पक्षी, प्राणी, दिन-दुबळ्या माणसांना आधार दिला.

पर्यावरण जनजागृती, संवर्धन, निसर्ग बचावासाठी अविरतपणे प्रयत्न सुरूच आहेत.
महत्त्वाचे म्हणजे …
दरवर्षी विविध प्रकारची तीनशे पेक्षा अधिक देशी फुलां-फळांची झाडं स्वतः तयार करून त्यांचं संगोपन करणाऱ्यांना अगदी मोफत वाटप.

‘माणसांना माणसात आणणे, गावात आणणे,निसर्गात आणणे..’ हा एकमेव ध्येय आणि ध्यास घेऊन जगणारा अवलिया…
अर्थात;
गावरंग’ची नेमकी परिभाषा…

💝’गर्दीतला आवाज’कार💝
विनायक सुभाष कदम

About Garditalaawaj In English In Short

The village is the real village, the prosperous life, the glory of the achievements of the people here, kudos to the new generation. That’s why, if the voice falls behind, hides, becomes mute in the crowd, I shout. He wants to bring it in front of the crowd.

Ranatli Pakhar rakhai, Hirit Pawaich, Mahsar rakachi, Mango, Tamarind pada, Chini Dandu, Surfatya, Lapachpi, Iron kuya… If there are any games left, how can you cheat..? Even the villages of such lost prosperous villages must be given to the ‘voice in the crowd’… they are also trying with their hearts in their own free language. Accept it sweetly; Be my father.